To, co zostało z Equestrii

Schron prze­­ci­w­a­­to­­mo­­wy znaj­­du­­ją­­cy się pod zie­­mią. Tyl­­ko nie­­licz­­ni mie­­li szan­­se, by się tu dos­­tać i w ten spo­­sób przetr­­wać ka­­tas­­tro­­fę bez więk­­szych u­sz­czerb­­ków w pos­­ta­­ci pią­­tej no­­gi czy trze­­cie­­go o­­ka. Ku­­cy­­ki te stwo­­rzy­­ły swój włas­­ny, po­­dziem­­ny świat, li­­cząc, że ten po­­nad po­w­ró­­ci kie­­dyś do nor­­mal­­noś­­ci i bę­­dzie da­­ne im uj­­rzeć słoń­­ce czy po­­czuć wiatr w grzy­­wie. Nie­­moż­­li­­wym pra­­wie jest wy­­dos­­ta­­nie się ze Staj­­ni, ale jeś­­li ko­­muś się to już u­­da — nie mo­­że li­­czyć na pow­­rót.

Niewielki obszar na południowym-wschodzie Equestrii, którego apokalipsa nie dotknęła aż tak bardzo, jak reszty krainy. Nikt nie wie, czemu tak się stało, są jednak spekulacje, że w tym miejscu spadło najmniej bomb z powodu mniejszej liczby mieszkańców. Panuje tu dogodny klimat do rozwoju roślin, a skażenie ziemi jest niewielkie. Wiele kucyków (i nie tylko!) opuszcza bezpieczne Stajnie w poszukiwaniu tego miejsca, ale nielicznym udaje się tu dotrzeć. W dodatku nie zawsze zostają wpuszczeni do środka...

Czyli praktycznie cały obszar Equestrii. Miejsce pełne zniszczonych domów, stajni, zgliszcz miast niegdyś tętniących życiem, głowic atomowych, a nawet wraków samolotów. W dodatku, jest tu mnóstwo bandytów, którzy z pewnością chętnie zaproszą Cię do wspólnej gry w łapki, mutantów i łowców niewolników o równie pokojowych zamiarach, co ci pierwsi. Mimo to, wiele kucyków, które opuściły Stajnie, czy w jakiś sposób przeżyły apokalipsę kręci się tu w poszukiwaniu Enklawy, lub nawet zajęcia. Tak, niektórzy potrafią tu przetrwać i trudnią się jako najemnicy czy zaopatrzeniowcy pojedynczych osad, rozrzuconych na tych tysiącach kilometrów. Ba, najlepsi z nich są czasem wpuszczani do Rusteroth!